Zapalenie gruczołu krokowego jest częstą chorobą mężczyzn w każdym wieku; patologię szczególnie często diagnozuje się u pacjentów w wieku powyżej 50 lat. Choroba znacznie pogarsza jakość życia, prowadzi do problemów z oddawaniem moczu, płodnością i potencją, a także powoduje dolegliwości bólowe.
Choroby należy leczyć szybko i kompleksowo. W tym celu pacjentowi przepisuje się leki, fizjoterapię i zdrowy tryb życia. Antybiotyki na bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego są jedną z głównych metod leczenia, jednak bardzo ważny jest dobór odpowiedniego leku i dawki, aby terapia była skuteczna.
Wskazania do stosowania związków przeciwbakteryjnych
Zanim pomyślisz, jakie antybiotyki zastosować na zapalenie gruczołu krokowego, musisz zrozumieć przyczynę jego wystąpienia. Wbrew opinii wielu pacjentów, zapalenie gruczołu krokowego następuje nie tylko na skutek infekcji, ale także na skutek zaburzeń zwyrodnieniowych narządu. W tym drugim przypadku wykrywa się niezakaźne zapalenie gruczołu krokowego.
Aby zdiagnozować chorobę, przeprowadza się posiew w zbiorniku lub analizę PRC, za pomocą której lekarz wykryje patogen. Jeśli bakterie nie zostały zidentyfikowane, nie ma potrzeby przyjmowania antybiotyków. W takim przypadku wskazane jest leczenie objawowe, dieta, fizykoterapia i właściwa aktywność seksualna.
Jeśli w wydzielinie prostaty wykryto leukocyty, a także zidentyfikowano patogen, rozpoznaje się bakteryjne lub gruźlicze zapalenie gruczołu krokowego. Obydwa typy chorób wymagają specyficznego leczenia antybiotykami.
Często wystarczy analiza PRC, która daje wyniki już następnego dnia. Po zidentyfikowaniu bakterii lekarz przepisuje odpowiedni antybiotyk na zapalenie gruczołu krokowego. Jeśli leczenie okaże się nieskuteczne, konieczne będzie wykonanie posiewu soku prostaty w zbiorniku w celu określenia wrażliwości na środek przeciwbakteryjny.
Grupy antybiotyków
Tylko lekarz może dokładnie odpowiedzieć, jakie antybiotyki stosować na zapalenie gruczołu krokowego. Ponieważ najpierw należy wykryć bakterie. Jeśli samoleczysz, istnieje duże ryzyko, że nie odgadniesz grupy i przekształcisz chorobę w postać przewlekłą, co znacznie skomplikuje proces leczenia.
Musisz także zrozumieć, że przyczyną patologii może być infekcja grzybicza, a nie bakteryjna. W takim przypadku antybiotyki nie pomogą; będziesz musiał zażywać lek o działaniu przeciwgrzybiczym.
Leczenie ostrych i przewlekłych postaci choroby odbywa się za pomocą następujących grup leków:
- Tetracykliny. Przepisywany w przypadku wykrycia bakterii: ureaplazma, mykoplazma, enterobakterie, chlamydia, klibsiella, enterokoki, pseudomanada, seratia, E. coli.
- Fluorochinolon. Przepisany na następujące bakterie: ureaplazma, mykoplazma, gonokoki, chlamydia, Proteus, Klebsiella, Escherichia coli i Bacillus Kocha.
- Penicylina. Wskazane w przypadku wykrycia: gonokoki, enterobakterie, enterokoki, Klebsiella, Proteus, Seratia, Escherichia coli.
- Cefalosporyny. Przepisany na następujące bakterie: enterobakterie, enterokoki, Klebsiella, Proteus, E. coli.
- Makrolidy. Wskazany w przypadku wykrycia: gonokoków, chlamydii, ureaplazmy, mykoplazmy.
- Aminoglikozydy. Przepisany na następujące bakterie: Klebsiella, Enterobacteriaceae, Pseudomonas.
- Hydroksychinoliny. Skuteczny przeciwko następującym bakteriom: ureaplasma, mycoplasma, trichomonas, klibsiella, E. coli itp.
Najczęściej przepisywane są leki z grupy penicylin i cefalosporyn. Makrolidy stosuje się niezwykle rzadko, ponieważ nie są szczególnie skuteczne w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego. Tetracykliny mają skutki uboczne, dlatego rzadko są przepisywane, jeśli nie można zastosować innych leków.
Aminoglikozydy są skuteczne w ostrym zapaleniu gruczołu krokowego. Wnikają do prostaty i gromadzą się w niej, co pozwala pozbyć się infekcji. W leczeniu chorób przewlekłych taki antybiotyk zwykle nie jest przepisywany, ponieważ nie jest możliwe osiągnięcie wymaganego stężenia substancji w gruczole.
W przypadku przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego typu bakteryjnego lekarze najczęściej wybierają grupę fluorochinolonów. W przypadku zapalenia prostaty są najskuteczniejsze.
Warto jednak zaznaczyć, że fluorochinolony mają poważne skutki uboczne i nie należy ich stosować do czasu zdiagnozowania gruźlicy. Takie leki na gruźlicę prostaty należy przyjmować w połączeniu z innymi antybiotykami, w przeciwnym razie leczenie będzie nieskuteczne, a pacjent będzie tylko stratą czasu.
Lista antybiotyków na zapalenie gruczołu krokowego
Najlepsze antybiotyki na zapalenie gruczołu krokowego to te, które zostały wybrane na podstawie wyników badania przeprowadzonego przez doświadczonego lekarza. Nie ma magicznej pigułki na wszystkie choroby; wszystkie leki są skuteczne w takim czy innym przypadku. Bardzo ważne jest, aby wybrać dokładnie substancję odpowiednią do leczenia określonego rodzaju zapalenia gruczołu krokowego ze zidentyfikowanego patogenu.
Rynek farmaceutyczny oferuje ogromną gamę leków z każdej grupy:
- penicyliny;
- cefalosporyny;
- aminoglikozydy.
Leki z grupy tetracyklin są rzadko przepisywane. Makrolidy wskazane są głównie w walce z mykoplazmą i chlamydią.
Jednym z najskuteczniejszych leków stosowanych w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego jest lek należący do grupy hydroksychinolin. Preparat pomaga pozbyć się większości drobnoustrojów wywołujących stany zapalne prostaty i dróg moczowych, a także działa przeciwgrzybiczo.
Dawki dla mężczyzn są przepisywane indywidualnie, w zależności od przyczyny patologii, charakterystyki przyjmowania konkretnego leku i formy jego uwalniania.
Na przykład jeden antybiotyk jest przepisywany w celu przyjmowania 3 tabletek dziennie, rano w porze lunchu i wieczorem. Inny może zostać przepisany w celu podawania 1 ampułki dziennie domięśniowo, w tym samym czasie. Leczenie odbywa się w trakcie; leku nie można przerwać przedwcześnie, nawet jeśli pojawi się poprawa.
Wniosek
Każdy pacjent powinien pamiętać, że antybiotyki to bardzo poważne leki, których niekontrolowane stosowanie może prowadzić do powikłań. Dlatego też, jeśli u mężczyzny występują objawy zapalenia gruczołu krokowego, należy jak najszybciej zgłosić się do urologa-androloga i poddać się badaniom. Dopiero na podstawie trafnej diagnozy można przepisać antybiotyki.